Coen Langeveld (54) is een postbezorger van het allereerste uur. Toen Business Post Kennemerland zoals het nu heet, nog Paspost werd genoemd. “En die twintig jaar, is omgevlogen. Ik ben begonnen als invaller, en dat ging zo goed dat ze dachten: die moeten we erbij hebben.”
“Je maakt wat mee hier, hoor. Wat dacht je van het rondbrengen van proefpakketjes luiers?” Coen proest het lachend uit. “En ik herinner me nog goed die dikke postordercatalogus van Conrad.” [distributeur van 750.000 technische producten, red.]. “Een dik boek dat zo lekker op de deurmat ploft. Zwaar beladen met die boeken vertrok je dan op de fiets. Vaak kwam je de brug nauwelijks over. Die fiets gleed gewoon terug, zo zwaar waren die boeken.”
“Je bent gewoon eigen baas. Je werkgever vertrouwt erop dat jij de post bezorgt. Die verantwoordelijkheid, dat vind ik prettig. Soms zeggen kennissen weleens tegen mijn ouders dat ze mij zagen fietsen in de stad. Nou, ik heb hen niet gezien. Denk je dat ik daar tijd voor heb, zeg? Ik moet opletten, anders lig ik ergens onder of mis ik een straat.”
“We bezorgen zowel zakelijke post als pakketten voor klanten, zoals de gemeente, scholen of voetbalclubs. Ik doe alleen post. De Boerhavewijk in Haarlem, da’s mijn wijk. Het is belangrijk werk. Je kunt niet tegen de mensen zeggen: je krijgt geen post vandaag.”
Je kunt niet tegen de mensen zeggen: je krijgt geen post vandaag
“Je moet goed kunnen fietsen en stratenkennis hebben. Als ik ’s morgens om kwart voor acht begin, dan sorteer ik eerst de post. Dat doe ik zelf, zo kun je de post op volgorde leggen en een praktische route bedenken. Daarom is het belangrijk dat je de stad een beetje kent. Aan de hand van de hoeveelheid post weet ik hoe lang ik er over doe. Twintig straten loop ik ongeveer in één tot anderhalf uur. Maar als het weer tijd is voor de uitkeringen, dan ben je wel even zoet. In sommige straten bezorg je dan huis-aan-huis.”
“Als ik mijn wijk heb gedaan, dan rijd ik terug naar de zaak. Het kan zijn dat er nog huis-aan-huispost is om te bezorgen, zoals kandidatenlijsten voor de verkiezingen. Soms ligt er nog post van een zieke collega, dan pak je dat op. Of ik bel m’n collega’s om te vragen of er nog iemand hulp nodig heeft. Dat hoort, hè, als je in een team zit. Die afspraak hebben we met elkaar gemaakt.”
“Rond vier uur ben ik klaar, vandaag ga ik direct door om te fitnessen. Tot m’n achtenveertigste heb ik paard gereden, maar daar ben ik mee gestopt. De manege zit in Zandvoort en daar naar toe fietsen na m’n werk, was gewoon een beetje te veel. Nu mag ik graag een film kijken of een Ajax wedstrijd bezoeken. Ik stap hier bij het winkelcentrum op en de bus zet me voor de Arena af. Hoe makkelijk wil je het hebben?”
